تبلیغات 
مطالب زیر برگرفته از وبلاگ " واژه نویس " "استاد بی تقصیر "می باشد
دلمان
خوش است فرزندمان در کنارمان نشسته است. دلمان خوش است که فرزندمان در اتاق دیگر
مشغول مطالعه است. حضور فیزیکی فرزندمان در کنارمان اسباب دلخوشی ماست. آن قدر
درگیر زندگی و اقتصاد و مسایل ریز و درشت هستیم که از دقت نظر کافی و مکفی در
امر احوالات فرزندمان غفلت می‌کنیم. دلمان لابد خوش است که مدرسه و دانشگاهی
است و دبیران و اساتید مراقب فرزند دانشآموز و دانشجوی ما هستند. در میان
این همه مراقبت و دلخوشی از تکنولوژی ارتباطی روز در عین بهرهمندی غافلیم. ماهواره،
اینترنت و شبکههای اجتماعی با قدرت خاص خود در حال فعالیت در قابل ناتوی فرهنگی
هستند. کار از تهاجم و شبیخون گذشته است. در عرصه جنگ نرم با دشمنان مسلط به
تکنولوژی مواجه هستیم. باید مراقب امنیت خود و خانواده خود در مقابل امواج نامرئی
صادره از سوی دشمنانمان باشیم.
در
تعریف امنیت میتوان امنیت جانی، مالی و روانی را برشمرد که شامل امنیت فردی و
امنیت اجتماعی می‌شود. مفهوم امنیت در دنیای واقعی برای بسیاری از ما حیاتی است،
امنیت از همه چیز واجبتر است. در قدیم الایام، امنیت عبارت بود از اصول حفظ بقا؛
نظیر امنیت در برابر حمله دیگران یا حیوانات، و نیز امنیت تأمین غذا. اما امروزه
مفهوم فراتری پیدا کرده و علاوه بر فضای حقیقی، فضای مجازی را نیز در بر گرفته
است. از زمانی که رایانه، اینترنت، ماهواره و تلفن همراه وارد زندگی بشر شد،
بحث امنیت یا ناامنی در فضای مجازی نیز مطرح شد. علی رغم هشدارهای مکرر مراجع
ذیصلاح و حافظان امنیت، هنوز این سلسله مباحث تهدیدی برای امنیت ما محسوب می‌شوند.
به جهت گسترش فناوریها و نیاز روز مردم، ورود افراد به فضای مجازی اجتناب ناپذیر
است.
هیچکس
نمیتواند ادعا کند که به دلیل ناامنیهای موجود، از این فضا استفاده نمیکند. امروزه
اکثر کارها از طریق اینترنت و روشهای الکترونیکی صورت میگیرد. همه ناچارند کم و
بیش وارد این فضای نامأنوس شوند. کمترین استفاده از آن این است که یک حساب بانکی
داشته باشیم و با استفاده از کارت بانکی اقدام به جابجایی پول، خرید از فروشگاهها
و پرداخت الکترونیکی قبوض آب، برق و تلفن نماییم. نرم افزارهایی نظیر؛ تلگرام،
واتساپ، وایبر، بیتالک و … نیز بوجود آمده که بر روی تلفنهای همراه هوشمند نصب
می‌شوند.از طریق آنها میتوان با دیگران ارتباط تصویری، صوتی و نگارشی برقرار کرد
که علی رغم قابلیتهای مثبت آنها، خطراتی هم به دنبال دارد. ناآگاهی ما موجب
می‌شود که اطلاعات خصوصی و محرمانه هر یک از ما از این طریق در اختیار افراد
ناشناس قرار بگیرد.
برخی
معتقدند که باید این نرم افزارها فیلتر شوند، تجربه ثابت کرده که با روشهای قهری
نمیتوان با تکنولوژیهای روز مبارزه کرد. بهترین کار فرهنگسازی است. فرزندمان
ناچار است وارد فضای مجازی شود. بایستی آگاهیهای وی را بالا ببریم تا در دام
افراد شیاد و کلاهبردار نیفتاند. باید از کودکی و از دوران دبستان روش صحیح
استفاده از فضای مجازی را به بچهها آموزش داد. وظیفه من مطبوعاتی نیز آن است که
با نشر مطالبی آموزنده به طور مکرر به مخاطبان خود آگاهی دهند. نه باید به
آموزههای مدرسه و دانشگاه قناعت کنیم. باید در وهله اول خود با این ابزار جدید
آشنا شویم و در کنار آن باید با هزارتوی اینترنت و شبکههای اجتماعی آشنا شد.
خانواده در ایران اسلامی هسته موثر چامعه است. این هسته باید حفظ شود. بقای کیان
خانواده تلاشی برای اعتلای ایران اسلامی است.
والدین
باید فاصله خود با فرزندانشان را با رعایت شرایط سنی آنها تنظیم کنند. آغوش
اینترنت و شبکههای وابسته به آن یه روی دانشآموزان و دانشجویان گشوده است. نباید
چشم انتظار اهتمام دولت در برخورد با این قبیل موارد بود. خود باید آستین همت بالا
بزنیم و یار و مددکار فزند خود باشیم. مهارت کار با اینترنت و شبکههای اجتماعی
وابسته به آنها را باید به فرزندانمان بیاموزیم. باید فرزندان خود را در تقابل با
شبکههای اجتماعی واکسینه کنیم. کمی به خود بیاییم فرزندمان به ظاهر در کنار ماست
ولی احنمالاً در همان لحظه در یک فضای چت و گفتگو در عالم مجازی تلگرام مشغول
گفتمان است. بایسته است والدین در فضایی به دور از هیجان، در جریان شنای فرزندشان
در اقیانوس مجازی شبکههای اجتماعی باشند.
روابط عمومی یعنی؛ سلام، همدلی ، مهربانی و
لبخند. روابط عمومی جادوی تعامل است به جای تقابل.علم و هنر ارتباط با
مغزها و نفوذ در دلهاست.روابط عمومی پلی میان سازمان و مخاطب و راهی برای
ساختن فرداست. روابط عمومی قدرت «ما» شدن است برای سعادت «من»ها........روابط عمومی وکیل
مدافع سازمان و مدعی العموم مردم یا مخاطبین می باشد . روابط عمومی نه
توجیه گر است نه تبیین گر بلکه تحلیل گر می باشد .......
